อนิจจัง ! สังขารนั้นมิเที่ยง
ยินยลเยี่ยงสัจธรรมความฉาวโฉ่
เมื่อก่อเกิดร่างกายจนเติบโต
บ้างโมโหทักท้วงรักลวงใจ
เฒ่าชุมพรต้องนอนหนาวปวดร้าวนัก
ถูกคนรักทอดทิ้งยิ่งหวั่นไหว
ชาตินี้ช้ำน้องทำได้อย่างไร
เกิดชาติใหม่ขอจบอย่าพบกัน
เริ่มสร้างบุญหนุนนำธรรมช่วยคุ้ม
ช่วยขัดเกลาความกลัดกลุ้มสานสู่ฝัน
ช่วยบรรเทาความเมามัวความสัมพันธ์
รอคอยวัน..นงคราญ..ลงคานทอง.
ริน ดอนบูรพา
๒๓ ต.ค. ๕๖
ยินยลเยี่ยงสัจธรรมความฉาวโฉ่
เมื่อก่อเกิดร่างกายจนเติบโต
บ้างโมโหทักท้วงรักลวงใจ
เฒ่าชุมพรต้องนอนหนาวปวดร้าวนัก
ถูกคนรักทอดทิ้งยิ่งหวั่นไหว
ชาตินี้ช้ำน้องทำได้อย่างไร
เกิดชาติใหม่ขอจบอย่าพบกัน
เริ่มสร้างบุญหนุนนำธรรมช่วยคุ้ม
ช่วยขัดเกลาความกลัดกลุ้มสานสู่ฝัน
ช่วยบรรเทาความเมามัวความสัมพันธ์
รอคอยวัน..นงคราญ..ลงคานทอง.
ริน ดอนบูรพา
๒๓ ต.ค. ๕๖
อนิจจา! ครานี้ ห้าปีแล้ว
พี่จากแจว ไปไหน ให้ขุ่นข้อง
น้ำประดัง ถั่งโถม โหมเนืองนอง
ล้นคูคลอง หนองบึง เกือบถึงคอ(นั่งเล่นน้ำอ่ะ)
ทั้งสวนส้ม ล้มเลี่ยน เตียนอนาถ
ใจจะขาด อาจดับ กลับเถิดหนอ
หนุ่มชุมพร ย้อนหวน สาวสวนรอ
สิบล้านพอ น้องพร้อม ยอมลงคาน..
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
