ยินถ้อยคำหนึ่งโสมโฉมสวรรค์
สุดจะกลั้นปรีดาอุราไหว
น้ำตาเล็ด...ขวยเขินสะเทิ้นใจ
เพราะนงไพร...เข้าถึงซึ่งคำชาย
ทุกชีวิต...แต่กำเนิด...ก็เกิดทุกข์
ประสบสุข...วนเวียน..ผลัดเปลี่ยนสาย
เป็นฉะนี้...ตราบสิ้น...ชีวินวาย
เกิดเพื่อตาย...คืออุบัติ "สัจนิรันดร์"
โอ้มนุษย์...เกิดมา...น่าอดสู
ทุกคนรู้...สุดท้าย..ปลายทางนั่น
จึ่งเสาะหา...ว่าอะไร...นัยสำคัญ
ต่อชีวัน...ก่อนม้าง...มล้างชนม์
ต่างมุ่งหมายให้คลาศปลาตทุกข์
พบแต่สุข...กระทั่งจิต...คิดสับสน
บ้างขวนขวย...วัตถุเปรอ..บำเรอตน
พลั้งหลุดเข้าสู่ถนน...ทางคนเลว
แค่หนึ่งท้องสองมือ...ใยถือเยอะ
ความคิดเลอะ...เปรอะตม...จมสู่เหว
กิเลสหนา...เกาะวน...จนรอบเอว
ดั่งมันเปลว...หมูอ้วน...ท้วนสามานย์
ศรีเปรื่อง
๒๒ ต.ค. ๒๕๕๖
กลอนพาไปครับ (จริง ๆ ในโลกไซเบอร์...ผมน่ะ หาสาระไม่ได้หรอก อิอิ)
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
21 พฤศจิกายน 2024, 11:23:PM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ส่วนลึก..ของหัวใจดวงน้อย (อ่าน 30265 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
