ดังม่านมนตร์ดลมานสะท้านไหว
ดังแสงไต้ตามทางกลางคืนค่ำ
ดังสีขาวสกาวใสในสีดำ
ดังสายน้ำเย็นชื่นรื่นสราญ
หากสิ้นแล้วแก้วกวีที่ขานไข
คงสิ้นไร้ซึ่งสุขทุกสถาน
หากมิได้รื่นรสของบทกานท์
เพียงกึ่งวันผันผ่านก็นานเกิน
ดังแสงไต้ตามทางกลางคืนค่ำ
ดังสีขาวสกาวใสในสีดำ
ดังสายน้ำเย็นชื่นรื่นสราญ
หากสิ้นแล้วแก้วกวีที่ขานไข
คงสิ้นไร้ซึ่งสุขทุกสถาน
หากมิได้รื่นรสของบทกานท์
เพียงกึ่งวันผันผ่านก็นานเกิน
*ขอสัมผัสคุณสะเลเตนะครับ แบบโดนน้องดินปาดหน้าครับ *