เห็นเขาทำเธอโศกดังโลกไห้
อยากจะใช้แขนสองตระกองขวัญ
เห็นหยาดฉ่ำน้ำตาเพราะจาบัลย์
อยากจำนรรจ์คำมอบเพื่อปลอบใจ
สรรพสิ่งผันแปรนั้นแน่นัก
แล้วความรักจะเที่ยงแท้แน่ไฉน
ถึงตัดบัวอาจเหลือซึ่งเยื่อใย
เขาจากไปก็อาจย้อนกลับคอนคืน
จงทบทวนหวนคิดยามผิดหวัง
เพื่อก่อเกิดพลังในครั้งอื่น
อาจวันรุ่งพรุ่งนี้ที่หยัดยืน
จะได้ชื่นชมรักด้วยภักดี
อยากจะใช้แขนสองตระกองขวัญ
เห็นหยาดฉ่ำน้ำตาเพราะจาบัลย์
อยากจำนรรจ์คำมอบเพื่อปลอบใจ
สรรพสิ่งผันแปรนั้นแน่นัก
แล้วความรักจะเที่ยงแท้แน่ไฉน
ถึงตัดบัวอาจเหลือซึ่งเยื่อใย
เขาจากไปก็อาจย้อนกลับคอนคืน
จงทบทวนหวนคิดยามผิดหวัง
เพื่อก่อเกิดพลังในครั้งอื่น
อาจวันรุ่งพรุ่งนี้ที่หยัดยืน
จะได้ชื่นชมรักด้วยภักดี
ถึงอยู่ไกล ใต้หล้า เวหาหาว
เปรียบเดือนดาว พราวระยิบ กระพริบถี่
ดวงตะวัน ดั้นฟ้า ฝ่าเมฆี
สายนที ลี่ไหล ไกลลับตา
กำลังใจ ไหลหลั่ง ยังคงมั่น
ไม่แปรผัน หันเห เสน่หา
ยังมั่นคง ตรงต่อเธอ เสมอมา
ดุจภูผา ฝ่าฝน ทนฟ้าดิน
ถึงจะนาน ผ่านไป ใจประจักษ์
มั่นคงนัก ภักดี ไม่มีสิ้น
นับแรมปี ที่ผ่านไป ไร้มลทิน
เรืองระบิล กลิ่นพะยอม หอมทนนาน
กาลเวลา พาให้ ใจคงมั่น
ซึ้งถึงวัน ฉันเธอ เจอประสาน
ตาต่อตา มาประสบ ได้พบพาน
รักแสนหวาน ผ่านทราบ อาบทรวงใน
หมดหัวใจ ให้เธอ เสมอมั่น
ไม่เหหัน ผันวน กับคนไหน
คิดถึงเธอ เพ้อหา ว้าเหว่ใจ
ถึงแสนไกล ไม่แปรผัน ฉันรักเธอ
ชลนา ทิชากร
เปรียบเดือนดาว พราวระยิบ กระพริบถี่
ดวงตะวัน ดั้นฟ้า ฝ่าเมฆี
สายนที ลี่ไหล ไกลลับตา
กำลังใจ ไหลหลั่ง ยังคงมั่น
ไม่แปรผัน หันเห เสน่หา
ยังมั่นคง ตรงต่อเธอ เสมอมา
ดุจภูผา ฝ่าฝน ทนฟ้าดิน
ถึงจะนาน ผ่านไป ใจประจักษ์
มั่นคงนัก ภักดี ไม่มีสิ้น
นับแรมปี ที่ผ่านไป ไร้มลทิน
เรืองระบิล กลิ่นพะยอม หอมทนนาน
กาลเวลา พาให้ ใจคงมั่น
ซึ้งถึงวัน ฉันเธอ เจอประสาน
ตาต่อตา มาประสบ ได้พบพาน
รักแสนหวาน ผ่านทราบ อาบทรวงใน
หมดหัวใจ ให้เธอ เสมอมั่น
ไม่เหหัน ผันวน กับคนไหน
คิดถึงเธอ เพ้อหา ว้าเหว่ใจ
ถึงแสนไกล ไม่แปรผัน ฉันรักเธอ
ชลนา ทิชากร