.jpg)
พร้อมมอบมาน หวานคลอ ก็เพราะรัก
มั่นมากนัก ภักดิ์แน่ มิแปรไหน
หลากหลายสิ่ง หญิงเอื้อ มิเผื่อใคร
วางดวงใจ ใส่มือ หวังถือครอง
แต่เธอกลับ ย่ำยี วจีฝาก
เผยจากปาก แสนพล่อย คอยสนอง
ยลน้ำคำ ร่ำลา น้ำตานอง
เธอแค่ลอง สองดวงใจ ไม่เหมือนกัน
"ดิน"
เห็นเขาทำเธอโศกดังโลกไห้
อยากจะใช้แขนสองตระกองขวัญ
เห็นหยาดฉ่ำน้ำตาเพราะจาบัลย์
อยากจำนรรจ์คำมอบเพื่อปลอบใจ
สรรพสิ่งผันแปรนั้นแน่นัก
แล้วความรักจะเที่ยงแท้แน่ไฉน
ถึงตัดบัวอาจเหลือซึ่งเยื่อใย
เขาจากไปก็อาจย้อนกลับคอนคืน
จงทบทวนหวนคิดยามผิดหวัง
เพื่อก่อเกิดพลังในครั้งอื่น
อาจวันรุ่งพรุ่งนี้ที่หยัดยืน
จะได้ชื่นชมรักด้วยภักดี
อยากจะใช้แขนสองตระกองขวัญ
เห็นหยาดฉ่ำน้ำตาเพราะจาบัลย์
อยากจำนรรจ์คำมอบเพื่อปลอบใจ
สรรพสิ่งผันแปรนั้นแน่นัก
แล้วความรักจะเที่ยงแท้แน่ไฉน
ถึงตัดบัวอาจเหลือซึ่งเยื่อใย
เขาจากไปก็อาจย้อนกลับคอนคืน
จงทบทวนหวนคิดยามผิดหวัง
เพื่อก่อเกิดพลังในครั้งอื่น
อาจวันรุ่งพรุ่งนี้ที่หยัดยืน
จะได้ชื่นชมรักด้วยภักดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
