หนึ่งหัวใจ ดวงน้อย มีรอยช้ำ
โดนชายย้ำ ซ้ำซาก ยากสมาน
ละเลงพจน์ รดสาด ราดดวงมาน
ไร้เจือจาน ดวงกมล จมแผ่นดิน
ส่งคำถ้อย ลอยมา น้ำตารื้น
ต้องยอมทน กล้ำกลืน กี่คืนสิ้น
ผ่านกาลล่วง ช่วงนาน ไม่ชาญชิน
กับร้อยลิ้น คำชาย ที่หมายลวง...
หนึ่งโสม..
ใจดวงน้อยลอยมาจากท่าไหน?
จะลอยไปไหนต่ออยากขอหน่วง-
เหนี่ยวหัวใจดวงนี้ให้พี่ควง
ผิว์ว่าทรวงจะช้ำไม่ซ้ำเติม
จอดหัวใจดวงนี้ตรงที่ใหม่
เพื่อห่างไกลความช้ำที่นำเพิ่ม
ณ ตรงนี้คงดีกว่าที่เดิม
รักแรกเริ่มเติมพลังดุจรังนอน
“ไพร พนาวัลย์”
ใจดวงน้อยร้อยช้ำระกำจิต
ให้หลงทิศคิดครวญทวนดูก่อน
เจ้าโสมน้อยด้อยนักถักถ้อยกลอน
จำต้องวอนอ้อนย้ำอย่าซ้ำเติม
ฝังดวงใจในรักยากจะถอน
เพราะรุ่มร้อนใหลหลงพะวงเพิ่ม
ครั้งอดีตกรีดย้ำช้ำกว่าเดิม
เกรงริเริ่มเสริมให้ใจแหลกราญ...
หนึ่งโสม...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
