ขอต้อนรับ “ตัวฉัน”ในวันนี้
อย่าหลบลี้หนีหายรำบายซ่อน
พบเพื่อนเก่าคุ้นหน้าใจอาทร
จงอย่าจรจากไกลเยื่อใยมี
จบภาระหน้าที่มาเที่ยวท่อง
ณ หอห้องบ้านกลอนวอนอย่าหนี
ถึงกลอนจะไม่งามก็ตามที
เพียงคนดีพบสุขในทุกวัน
“ไพร พนาวัลย์”
๒๐ ต.ค.๒๕๕๖
~โชคดีนักพบเจอเพื่อนบ้านนี้
แม้นนานปีมิลืมคล้ายดั่งฝัน
มาต่อกลอนสอนแง่ไม่เปลี่ยนพลัน
สุขทุกข์นั้น มาพร้อม เราทุกคน
~ ขอสัญญา ไม่หายหน้า ห่างจรหนี
แม้นนานปี จะแวะเวียน มาทุกหน
มาเรียงร้อย บทคำกลอน ให้ได้ยล .
จะแต่งจน เพื่อนบ้านกลอน นั้นรำคาญ อิอิ
ตัวฉัน*
๒๑ ต.ค.๒๕๕๖