ไม่ได้แต่ง แข่งขัน ประชันต่อ
แต่งแค่รอ เวลา ที่ว้าวุ่น
ได้ระบาย คลายเครียด เบียดอกพรุน
เชื้อครุกรุ่น ในใจ ให้เบาบาง
แต่งเมื่อยาม เศร้าหมอง ร้องไห้ห่ม
ทุกข์ระทม ขมจิต ชิดแนบข้าง
ดั่งทรวงแยก แตกยับ โดนสับราง
รถไฟต่าง ชนกัน พลันโศกี
แต่งเมื่อยาม ฝนตก หัวอกช้ำ
โทษเวรกรรม กล้ำกลืน สะอื้นถี่
เกิดตีโพย ตีพาย หน่ายฤดี
ปลิดชีพหนี จากโลก ที่โศกซ้อน
แต่งเมื่อนอน ไม่หลับ กลับคิดถึง
คนที่ซึ้ง ใจอยู่ สู้กอดหมอน
ด้วยหนทาง กางกั้น ทุกขั้นตอน
จึงแต่งกลอน หวังเพียง เรียงร้อยคำ
พันทอง
๑๙/๑๐/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
