ไผ่ใบนี้รี่พลิ้วปลิวลมล่อง
เหมือนเสียงร้องจากใจของใครหนอ
ใผ่เจ้าเอ๋ยเลยไปไม่รีรอ
ออกจากกอลดเลี้ยวสิ้นเรี่ยวแรง
ไผ่ใบหนึ่งถึงน้ำคว่ำกลางคลื่น
ไม่อาจฝืนชะตาความกล้าแกร่ง
ยามสายลมพัดโยกไหวโบกแรง
กลับเหือดแห้งแล้งใบไปตามลม
ขอใจเจ้าอย่าไหวเหมือนใบไผ่
จงมั่นไว้ยืนได้เหมือนไม้ร่ม
เพื่อหล่อเลี้ยงเคียงโลกไม่โศกตรม
บรรเลงพรมพิณเพลงวังเวงใจ
ชีวิตนี้มีค่ากว่าคิดหยุด
อย่าสิ้นสุดความแน่วแน่แพ้ไฉน
เมื่อมีหวังตั้งมั่นวันต่อไป
กำลังใจมอบให้คนปลายฟ้า
////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๘/๑๐/๕๖
[/quote]เหมือนเสียงร้องจากใจของใครหนอ
ใผ่เจ้าเอ๋ยเลยไปไม่รีรอ
ออกจากกอลดเลี้ยวสิ้นเรี่ยวแรง
ไผ่ใบหนึ่งถึงน้ำคว่ำกลางคลื่น
ไม่อาจฝืนชะตาความกล้าแกร่ง
ยามสายลมพัดโยกไหวโบกแรง
กลับเหือดแห้งแล้งใบไปตามลม
ขอใจเจ้าอย่าไหวเหมือนใบไผ่
จงมั่นไว้ยืนได้เหมือนไม้ร่ม
เพื่อหล่อเลี้ยงเคียงโลกไม่โศกตรม
บรรเลงพรมพิณเพลงวังเวงใจ
ชีวิตนี้มีค่ากว่าคิดหยุด
อย่าสิ้นสุดความแน่วแน่แพ้ไฉน
เมื่อมีหวังตั้งมั่นวันต่อไป
กำลังใจมอบให้คนปลายฟ้า
////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๘/๑๐/๕๖
เรือใบไม้ไกวแกว่งตามแรงคลื่น
สุดจะฝืน..ปล่อยล่วง ตามท่วงท่า
ด้วยจังหวะโยกโยน..โจนธารา
แม้นเหนื่อยล้า เกินหยุด..สู้สุดแรง
ไผ่ไกวแกว่ง แรงลม..โถมกอกิ่ง
เกินหยุดนิ่ง กิ่งไหว..ใบกวัดแกว่ง
ล้อลมโยกโบกไหว..ใจเคลือบแคลง
ฤๅใจแกว่ง ดั่งใบ..ไผ่ต้องลม
ยืนยังยืน เคียงคู่ อยู่ข้างไผ่
ถึงวันใหม่ฟ้าชื่นสิ้นขื่นขม
ไหวเอนอ่อน..อ่อนไหว แม้นไผ่ตรม
ยังล้อลม..ลมล้อ กอไผ่ยัง
แซมค่ะ