[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

หมุนคว้างหมุนหล่นร่วงควงใบหมุน
ท่ามแดดอุ่น..อุ่นไอ ไยยังหนาว
พลิ้วยอดไผ่..ไผ่พลิ้ว ปลิวร่วงกราว
หนาวยังหนาว..เหน็บในหัวใจตน

ใบไผ่พลิ้วปลิวหายกลางสายหมอก
ธารระลอกวิบไหวพาใจหม่น
พร่างสายลมแผ่วเบาเหงาเกินทน
ใบไผ่วนหล่นหาย..คล้ายสั่งลา

ฟ้าแต้มสีชมพู..ฟ้าดูสวย
ไยจึงช่วยซ่อนเล่ห์เสน่หา
หรือฟ้าแอบเป็นใจให้รักมา
แล้วไยฟ้าตัดเยื่อใยให้คนตรม

ใบไผ่หมุนหล่นร่วงควงใบหมุน
แก้มอุ่นอุ่น..ของใครหัวใจขม
อุ่นน้ำตารินไหลใครระทม
ท่ามสายลม ใบคว้าง..ไผ่ร้างกอ

~ ประภาคาร ~

สิ่งที่ออกมาจากหัวใจ..ช่ า ง ไ ร้ ก ฏ เ ก ณ ฑ์  ♥ ไอ๊ย่ะ ♥ 

ไผ่ใบนี้รี่พลิ้วปลิวลมล่อง
เหมือนเสียงร้องจากใจของใครหนอ
ใผ่เจ้าเอ๋ยเลยไปไม่รีรอ
ออกจากกอลดเลี้ยวสิ้นเรี่ยวแรง

ไผ่ใบหนึ่งถึงน้ำคว่ำกลางคลื่น
ไม่อาจฝืนชะตาความกล้าแกร่ง
ยามสายลมพัดโยกไหวโบกแรง
กลับเหือดแห้งแล้งใบไปตามลม

ขอใจเจ้าอย่าไหวเหมือนใบไผ่
จงมั่นไว้ยืนได้เหมือนไม้ร่ม
เพื่อหล่อเลี้ยงเคียงโลกไม่โศกตรม
บรรเลงพรมพิณเพลงวังเวงใจ

ชีวิตนี้มีค่ากว่าคิดหยุด
อย่าสิ้นสุดความแน่วแน่แพ้ไฉน
เมื่อมีหวังตั้งมั่นวันต่อไป
กำลังใจมอบให้คนปลายฟ้า

////////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๘/๑๐/๕๖