๐ประณตหัตถ์ทศนัขน้อม อัญชลี
ก้มกราบบาทพระชินสีห์ แนบเกล้า
พร้อมเพียรประพฤติดี ดังบท- พระธรรมเฮย
แลรับพระรัตน์เข้า คุปต์ค้ำชีวาฯ
ขอสาธยายพุทธประวัติยุคพระศรีอารย์โดยนัยสังเขป ดังความที่กระผมได้รู้ได้อ่านมา ตามแต่ความสะดวกของกระผมเองทั้งร้อยแก้วและร้อยกรอง (หากมีข้อผิดพลาดใดๆมิตรทุกท่านติชมแนะนำได้โดยสะดวกเช่นเดิมครับผม)
กระผมขอเขียนสไตล์สบายๆดังที่จะกล่าวเป็นseriesเป็นตอนๆ ดังนี้
(๑)ระยะเวลา
๐เคยได้ยินโบราณมักขานไข กล่าวเยี่ยงไรก็ลงศัพท์ว่า"กัป"เอ๋ย
ตราบชั่ว"กัลป์"อนันต์กาลเนิ่นนานเลย แล้วใครเคยเข้าใจความหมายจริง?
พระไตรปิฎกยกมาว่า ทวีป คือโลกที่มีคนอยู่นั้น มีถึง๔ทวีป
-อุตรกุรุทวีป
-อมรโคยานทวีป
-ปุพพวิเทหะทวีป
และชมพูทวีป คือโลกของเราที่มีไทยแลนด์ จีน ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย อเมริกา ที่เราๆอยู่กันทุกวันนี้แล
๐เมื่อแรกเริ่มมนุษย์นั้น ผลิชนม์
จากอภัสราพรหมบน ทิพย์แคว้น
อายุเนิ่นนานจน เกินนับ คณาเนอ
เกินจักบ่งชีพแม้น กี่ร้อยวรรษาฯ
แรกเริ่มท่านว่าเรานั้นอายุยืนถึง ๑ "อสงไขยปี" คือ เลข ๑แล้วต่อท้ายด้วยเลข๐ ถึง ๑๔๐ตัว
เรียกว่า ๑ อสงไขยปี
๐ทุกร้อยปีชีวาว่ายาวนั้น ค่อยหดสั้นหนึ่งศกยกชนม์หาย
แลลดน้อยถอยร่นสกนธ์วาย จนสุดท้ายสิบปีที่เป็นคน
ทุกร้อยปี มนุษย์ก็จะอายุเฉลี่ยลดลง๑ปี ลดลงไปเรื่อยๆ ทุก๑๐๐ ปี จนสุดท้าย อายุเฉลี่ยเหลือ๑๐ปี
๐เด็กหนุ่มสาวคราวแต่งกัน สักห้าปีนั้น
แห่ขันหมากฝากคู่สอง
มันมีสาเหตุจากตำรา ที่ทำให้เกิดภัยอันร้ายกาจจนพรากคนไปจากโลกาถึง๙๙% เมื่อคนอายุ๑๐ปีนั้น
แลต่อมาก็ย่อมมีเหตุให้อายุมนุษย์ค่อยๆจำเริญขึ้น ทุกๆ๑๐๐ปี เพิ่ม๑ปี(จาก๑๐ ปีอีกร้อยปีข้างหน้าเป็น๑๑ ปี อีก๒๐๐ปี เป็น๑๒ ไปเรื่อยๆ)
จนอายุมนุษย์นั้นยืนยาวถึง ๑ อสงไขยปี(เลขศูนย์ต่อท้ายเลข๑ ถึง๑๔๐ ตัว)
หนึ่งรอบทั้งขาลงและขาขึ้นรวมกันเรียกว่า "๑ อันตรกัป"
๐จึงจักเห็นเช่นกาลช่างนานโข กี่ล้านโหลหลั่งหน้าน้ำตาเศร้า
กี่ครั้งคราฝ่าทุกข์ที่คลุกเคล้า หลงมัวเมากิเลสเลศร้ายราญฯ
กระผมง่วงและเหนื่อยขอหยุดseriesไว้เท่านี้ก่อนครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
