[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พ.พิมพา]

คิดถึงกันวันฝนตก

@วันนี้มีสายฝนบนท้องฟ้า
โปรยลงมาอีกหนเสียจนหนาว
น้ำตาฟ้าร่วงหล่นเม็ดฝนพราว
ระโยงยาววาววับซับพื้นดิน

@เสียงฟ้าร้องก้องฟ้าคราคล้ำมืด
ช่างยาวยืดดังอยู่ไม่รู้สิ้น
สว่างวาบปลาบพร่าน้ำตาริน
ใจโบยบินคอยหายามฟ้าครวญ

@คิดถึงใครคนหนึ่งซึ่งไกลนัก
สุดห้ามหักฝืนข่มอารมณ์ป่วน
ความคิดถึงตรึงจิตสนิทนวล
ใจยิ่งหวนครวญหาฟ้าฝนพรำ

@แค่รู้จักทักเธอเผลอใจภักดิ์
วันดอกรักบนลานบานหวานฉ่ำ
จากวันนั้นถึงวันนี้ที่จดจำ
เพียงถ้อยคำที่จะย้ำคำว่ารัก

@ขอใจเธอเหมือนเดิมคอยเติมฝัน
ขอแค่นั้นมั่นไว้ให้แน่นหนัก
หากดวงใจสองดวงทรวงพ้องพัก
จงประจักษ์รักมั่นนิรันดร

@วันนี้มีสายฝนบนท้องฟ้า
หยาดน้ำตาความคิดถึงจึงหลอกหลอน
ไหลรินหยดรดแก้มแกมอาวรณ์
เพียงคำกลอนฝากไว้ให้ดวงใจ

///////////////
พงศ์ภัณฑ์
๙/๑๐/๕๖

"อ ย่ า ทิ้ ง กั น..วันฝนโปรย"

สายฝนหล่นพร่างพราย..เช้า.สาย.ค่ำ
ท้องฟ้าฉ่ำมืดมนจนหวั่นไหว
คิดถึงคนปลายฟ้า..จากมาไกล
จะมีใครแนบชิด..กล่อมนิทรา

นอกหน้าต่างคว้างเคว้งเพลงรักหวน
ดั่งหัวใจคร่ำครวญเฝ้าทวนหา
เคยออดอ้อนอิงแอบแนบอุรา
บัดนี้มาห่างไกล..เกรงใจจาง

แม้นเธอคิดมั่นคงซื่อตรงภักดิ์
อย่าหายหักนานเกิน..คล้ายเมินหมาง
เพียงหนึ่งถ้อยร้อยคำอย่าอำพราง
ทักทายบ้าง..ในฝัน วันฝนโปรย

แซมค่ะ
 

ความคิดถึงมั่นคงซื่อตรงนัก
จะร้อยรักสร้างฝันวันห่างโหย
อาจเป็นเพียงภาพพร่าที่ล้าโรย
ยามฝนโปรยไหลรินไม่สิ้นรัก

อาจมีหนาวเศร้าบ้างในบางครั้ง
ใช่สิ้นหวังหวั่นไหวใจประจักษ์
เพียงคำน้อยลอยมากล้าทายทัก
สายใยจักสานต่อวันรอคอย

ฝนข้างนอกต่างพร่างเป็นสาย
ไม่เคยหายคิดถึงซึ้งคำถ้อย
หยาดฝนจากฟากฟ้าคราโปรยปรอย
ช่วยลบรอยทุกข์ท้นคนอยู่ไกล

//////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๗/๑๐/๕๖