คือสายลม พรมเบา บรรเทาร้อน
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา
ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ
เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ
คือแดดอ่อน ละไม ให้สุขขี
คือร่มเงา เข้าพึ่ง ซึ่งพงพี
คือนที ที่เอื้อ เจือจุนมา
ถ้อยละมุน คุ้นเพียง แค่เสียงผ่าน
ซึมซาบซ่าน หวานตรึง คะนึงหา
มีอาทร ร้อนหนาว ทุกคราวครา
ยลวาจา จริงใจ ใช่..คือเธอ
เป็นพี่ชาย ได้ไหม ใครว่าเปล่า..?
แทนความเหงา เข้าคลาน ผ่านเสมอ
ที่แล้วมา ล้าใจ ไม่เคยเจอ
ใช่ว่าเผลอ หรือพลั้ง แต่ตั้งใจ
"ดิน"
จะขอเป็นพี่ชายให้น้องสาว
วันเหน็บหนาวควงแขนแทนคำไข
มอบอ้อมกอดความรักถักอุ่นไอ
กำลังใจคลายทุกข์สุขคืนวัน
เสียงนี้คือเสียงพี่ที่ก้องอยู่
โปรดรับรู้อย่าผลักคิดหักหัน
ขอเป็นพี่ที่รักภักดิ์นิรันด์
คอยปลอบขวัญเจ้าไว้หายหวาดกลัว
จงร้องไห้งอแงแค่ตอนเล็ก
พ้นวัยเด็กอย่าขามยามสลัว
ถึงไม่มีแสงจันทร์วันมืดมัว
ยังมีตัวพี่ชายอยู่ใกล้เธอ
///////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๕/๑๐/๕๖
วันเหน็บหนาวควงแขนแทนคำไข
มอบอ้อมกอดความรักถักอุ่นไอ
กำลังใจคลายทุกข์สุขคืนวัน
เสียงนี้คือเสียงพี่ที่ก้องอยู่
โปรดรับรู้อย่าผลักคิดหักหัน
ขอเป็นพี่ที่รักภักดิ์นิรันด์
คอยปลอบขวัญเจ้าไว้หายหวาดกลัว
จงร้องไห้งอแงแค่ตอนเล็ก
พ้นวัยเด็กอย่าขามยามสลัว
ถึงไม่มีแสงจันทร์วันมืดมัว
ยังมีตัวพี่ชายอยู่ใกล้เธอ
///////////////
พงศ์ภัณฑ์
๑๕/๑๐/๕๖