.jpg)
ฉันเป็นเช่นลมหนาว..
ที่พัดผ่าวผ่านละออง ..ประคองขวัญ
เป็นรอยหวานหว่านเข้า..เนาแนบพลัน
เป็นตะวันสาดส่อง..ช่องว่างใจ
ฉันเป็นเช่นไออุ่น...
ที่ละมุนละม่อม..พร้อมหวั่นไหว
เป็นยาจิตติดตรึง..ถึงทรวงใน
เป็นยาใจยามเธอเศร้า..เฝ้าเหลียวมอง
พันทอง
เธอมิใช่เป็นเพียง..ลมหนาว ที่กรีดผิวกายจนสั่นสะท้าน
หากเธอยังเป็น..ลำธาร ที่ชำระล้างยามใจเศร้าหมอง
คือ..สำเนียงแห่งขุนเขา ที่โอบฉันไว้ในอ้อมตระกอง
และคือ..ครรลองของความเป็นไปในสำนึกที่แท้จริง
ในภวังค์เงียบสงัด...
ไร้แม้เสียงพัดของสายลมที่หลับใหลจนแน่นิ่ง
ยามเมื่อโลกหล้าตกอยู่ในความฝันอันไม่ไหวติง
เธอจะเป็นดังสถานพักพิง ให้ทุกดวงใจได้แอบอิง..แม้ในความเงียบงัน
หากเธอยังเป็น..ลำธาร ที่ชำระล้างยามใจเศร้าหมอง
คือ..สำเนียงแห่งขุนเขา ที่โอบฉันไว้ในอ้อมตระกอง
และคือ..ครรลองของความเป็นไปในสำนึกที่แท้จริง
ในภวังค์เงียบสงัด...
ไร้แม้เสียงพัดของสายลมที่หลับใหลจนแน่นิ่ง
ยามเมื่อโลกหล้าตกอยู่ในความฝันอันไม่ไหวติง
เธอจะเป็นดังสถานพักพิง ให้ทุกดวงใจได้แอบอิง..แม้ในความเงียบงัน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
