คลอเคล้าเคียง คู่น้อง ล่องลำน้ำ
รักดื่มด่ำ ดังมาด ปรารถนา
เอาตักนาง ต่างหมอน นอนมองตา
สายลมพา พัดพลิ้ว ฉิวเฉื่อยเบา..
..ลำนาวา วาดเป็น เช่นม่านบัง
เปรียบประหนึ่ง ซึ่งหวัง ดั่งเรือน-เหย้า
คลื่นทะเล ล้อมห่ม ลมแผ่วเบา
ที่คลอเคล้า เอาเป็น เช่นดนตรี..
..หยิบยกเอา เอวบาง หมายต่างใบ
ยกหัวใจ นงน้อง พร้อมของพี่
โอบตระกอง กอดร่วม รวมฤดี
ต่างหางเสือ เรือศรี สู่สวรรค์..
..เอาแก้มขาว พราวผ่อง น้องยุพิน
ที่ฟุ้งกลิ่น กรุ่นอวล ชวนสุขสันต์
ดื่มแทนน้ำ ฉ่ำชื่น ทุกคืน-วัน
เอาจำนรรจ์ นั้นทาน..แทนข้าวปลา
ล่องลอยลำ นาวา ราตรีสุข
ดื่มด่ำด้วย ช่วยซุก สนุกหนา
สายพมเย็น ยามย่ำ ค่ำลงมา
มองนภา คราคร่ำ ฉ่ำดวงจินต์
ชี้ชวนชม จันทร์แจ่ม ช่างแช่มช้อย
กระต่ายน้อย นิดนั่น พลันดีดดิ้น
เหมือนยั่วเย้า แหย่หยอก บอกยุพิน
จงอย่าปล่อย ชีวิน สิ้นกลิ่นนาง
อันว่าชาย ชายนี้ ดีแต่เปลือก
รักเผื่อเลือก เกลือกกลั้ว ชั่วฟ้าสาง
หากได้ลิ้ม ชิมรส สลดจาง
ความอ้างอ้าง จะสิงอยู่ สู่ห้องใจ
พันทอง
๑๔/๑๐/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
