เฝ้านั่งนึก ลึกจิต ลิขิตฝัน
อัศจรรย์ เหมือนจริง สิ่งพบผ่าน
ฟ้ากำหนด กฏทัณฑ์ ลั่นประมาณ
อายุกาล นานเคล็ด แค่เจ็ดวัน
ต้องตามหา หัวใจ หายจากร่าง
ไปลอยคว้าง อยู่ไหน หรือใจฉัน
รีบเร่งด่วน หวนร่าง อย่างเร็วพลัน
แห่งไหนกัน ใจเจ้าเอย เลยเดี๋ยวตาย
อยู่กับเธอ หรือไม่ ใคร่ขอถาม
หากทราบความ ขอย้อน ก่อนจะสาย
อ้าว!นั่นไง กำลังทุบ บุบกระจาย
โถ..!สลาย แล้วใจ ไหงทำลง
"ดิน"
กลอนปนเนอะ
ท่ามกลางความผันแปรของคืนวัน
ในนามความฝันอันเลอะเลือนด้วยฝุ่นผง
เธอเป็นเพียงสิ่งเดียว ที่ฉันเก็บเกี่ยวไว้ใจที่มั่นคง
และวาดเขียนอย่างบรรจง โดยหยดสีของหัวใจ
เพราะเธอคือ..สิ่งนั้น..ที่ไร้วันผันเปลี่ยน
และไม่ว่าสายลมแห่งฤดูกาลจะผ่านเวียนสักเพียงไหน
เธอก็ยังดำรงอยู่เช่นนั้นตลอดไป
และแม้มีขวากหนามหรือเปลวไฟ ฉันจะฝ่าข้ามไปจนพบเธอ
ในนามความฝันอันเลอะเลือนด้วยฝุ่นผง
เธอเป็นเพียงสิ่งเดียว ที่ฉันเก็บเกี่ยวไว้ใจที่มั่นคง
และวาดเขียนอย่างบรรจง โดยหยดสีของหัวใจ
เพราะเธอคือ..สิ่งนั้น..ที่ไร้วันผันเปลี่ยน
และไม่ว่าสายลมแห่งฤดูกาลจะผ่านเวียนสักเพียงไหน
เธอก็ยังดำรงอยู่เช่นนั้นตลอดไป
และแม้มีขวากหนามหรือเปลวไฟ ฉันจะฝ่าข้ามไปจนพบเธอ