ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เนตค่ะ
ท่ามท้องฟ้าระดาดาว
ยินเสียงสวดมนต์ยาว ขับไล่ความชั่ว
เพลงกาลขับขานขึ้นกลางความหมองมัว
ประหนึ่งคล้ายข่มความหวาดกลัวให้หมดไป
อาจรำไรแสงเพียงน้อย
ลอดผ่านหน้าต่างบานกระจ้อยร่อย ให้สดใส
ปลุกคนเศร้าว่าอย่าเพิ่งท้อใจ
อีกไม่นานบ้านไพรคงกลับคืน...ดังเดิม