เหลือแต่ร่าง ร้างไร้ ห้องใจโปร่ง
ซอกทรวงโล่ง โพรงกลวง ทะลวงรั่ว
อยู่เพียงซาก จากวิญณ์ จินต์ไกลตัว
ประกาศทั่ว เช้านี้ ฤดีใคร
เที่ยวซัดเซ พเนจร รอนแรมมุ่ง
หวังเข้ากรุง รุ่งแจ้ง คราแสงใส
อย่าเพิ่งยำ ทำแกง แสลงใด
อาจเป็นใจ ของฉัน ท่านจงรอ
"ดิน"
รอข้อยหน่อยเด้อ