เลิกไปเลย ซิลุง หากยุ่งยาก
เกินลำบาก ซากซัง ฝังอย่าถอน
หากตัดได้ ให้ถ้วย แถมอวยพร
นิยายรัก ขาดตอน ไปนอนแบ
เขาไม่มา แล้วยิ่ง หญิงคนนั้น
แม้รำพัน คร่ำครวญ จวนจะแย่
ก็อย่าหมาย ได้พบ ประสบแด
เบื่อคนแก่ เขาตะโกน โพนทนา
ได้ยินชัด ใช่ไหม ในคราวนี้
แล้วจงรี่ เร่งรัด รีบจัดหา
สาวสวยสด เถิดลุง ปรุงแต่งมา
มองหนังตา เหี่ยวห้อย ย้อยหย่อนยาน
เกิดเสด็จ อีเก้ง เท่งทึงเข้า
จะอับเฉา เหงาหนัก จักฟุ้งซ่าน
เตือนด้วยความ หวังดี อย่ามีพาล
อุราท่าน อาจล้มเหลว ลงเปลวเพลิง
พันทอง
๑๒/๑๐/๕๖