นั่งอ่านกลอน ทุกท่าน ขมันขมี
อ่านแล้วรี่ มาคิด ประสิทธิ์ประสาน
ไม่รื่นไหล เหมือนว่า ประหม่าประมาณ
เพราะลนลาน สมองเฉื่อย จะเมื่อยจะนอน
เขียนแล้วงง ส่งไป อย่างไวอย่างว่อง
ทบทวนท่อง อีกหน่อย จะกร่อยจะถอน
ไร้มั่นคง จริงเจ้า จะเว้าจะวอน
ไม่เป็นกลอน เสียเลย จะเฉยจะชา
พันทอง
แต่งไปงงไป