เขียนทุกกลอน ตอนว่าง ทางมืดเปลี่ยว
จิตใจเหี่ยว ห่อหด หมดทุกช่วง
ลมไม่พัด เหมือนเก่า เศร้าแดดวง
น้ำตาร่วง ราดหยด รดแก้มแดง
หวังเขียนไป ให้คน ที่หม่นไหม้
ได้เข้าใจ คนคอย อย่าพลอยแหนง
วันเวลา ผ่านมา อย่าเคลือบแคลง
หวาดระแวง ไหวหวั่น นะขวัญใจ
ยังคิดถึง ตลอด พ่อยอดรัก
อย่าทึกทัก รักเรา อาจเฉาได้
จิตผูกพัน เกี่ยวกอด ตลอดไป
ดวงฤทัย ยามนี้ มีเพียงเดียว
เขียนทุกกลอน วอนเว้า อย่าเศร้าสร้อย
แม้ไม่หวาน ปานอ้อย คอยเก็บเกี่ยว
ใจถึงใจ ใฝ่รัก สลักเกลียว
จักไม่เหลียว แลอื่น ให้ขื่นทรวง
พันทอง
๑๒/๑๐/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
