ผมมั่นเพียร เขียนกลอน ตอนแดดออก
ไม่หนาวหรอก บอกให้ แต่ใจเขิน
นอกหน้าต่าง รางเลือน เหมือนเหลือเกิน
ฉันมองเพลิน เดินไป ไม่พบเจอ
กระพริบตา ว่าใช่ ไม่เป็นผล
คิดถึงจน หม่นไหม้ ใจหลงเหม่อ
พยับแดด แผดกล้า ว่าเป็นเธอ
กลับต้องเก้อ เผลอเห็น เป็นภาพลวง
ผมนั่งเขียน เพียรไป ใจถลำ
แดดเจ้ากรรม ตำบอน ร้อนหายห่วง
นภาผ่อง มองเห็น เด่นเต็มดวง
น้ำตาร่วง ทรวงช้ำ พร่ำละเมอ
นั่งตากแดด แผดเผา เศร้าใจนัก
ต้องอกหัก รักเศร้า เราฝันเก้อ
อยู่ไกลนัก รักนี้ มีเพียงเธอ
นั่งมองเหม่อ เพ้อถึง คะนึงไป
ผมมั่นเพียร เขียนกลอน ตอนแดดออก
ความช้ำชอก ตอกย้ำ ช้ำหมองไหม้
รักเจ้ากรรม ทำป่น หมองหม่นใจ
อยู่เสียไกล ไอแดด แผดเผ้าทรวง
ชลนา ทิชากร
ไม่หนาวหรอก บอกให้ แต่ใจเขิน
นอกหน้าต่าง รางเลือน เหมือนเหลือเกิน
ฉันมองเพลิน เดินไป ไม่พบเจอ
กระพริบตา ว่าใช่ ไม่เป็นผล
คิดถึงจน หม่นไหม้ ใจหลงเหม่อ
พยับแดด แผดกล้า ว่าเป็นเธอ
กลับต้องเก้อ เผลอเห็น เป็นภาพลวง
ผมนั่งเขียน เพียรไป ใจถลำ
แดดเจ้ากรรม ตำบอน ร้อนหายห่วง
นภาผ่อง มองเห็น เด่นเต็มดวง
น้ำตาร่วง ทรวงช้ำ พร่ำละเมอ
นั่งตากแดด แผดเผา เศร้าใจนัก
ต้องอกหัก รักเศร้า เราฝันเก้อ
อยู่ไกลนัก รักนี้ มีเพียงเธอ
นั่งมองเหม่อ เพ้อถึง คะนึงไป
ผมมั่นเพียร เขียนกลอน ตอนแดดออก
ความช้ำชอก ตอกย้ำ ช้ำหมองไหม้
รักเจ้ากรรม ทำป่น หมองหม่นใจ
อยู่เสียไกล ไอแดด แผดเผ้าทรวง
ชลนา ทิชากร