ละอองไอเย็นพริ้วโชยผ่าน
ฉันปกป้องเธอมาแสนนาน ตรงนี้
ยามร้อนก็พัดวี
คอยเป็นที่พักพิงดี~ดี ตลอดมา
.. ทุ ก ค รั้ ง ห า ก เ ธ อ เ ห ง า ..
ยังจะโบกโบยสายลมบางเบา .. เมื่ออ่อนล้า
..ยามหยาดฝนซา..
บดบังเป็นร่มเงาทุกครา .. ไม่ห่างไกล
อ ย า ก เ ป็ น อ ะ ไ ร ที่ ส ำ คั ญ
มีเธอให้โอบกกอดไว้ทุกวัน ไม่ไปไหน
แต่จะทำเช่นนั้นได้อย่างไร
ก็ฉันคือ ต้นไม้ที่ไม่มีหัวใจ เท่านั้นเอง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
