เมื่อแรกพบสบพักตร์รักรอยยิ้ม
แก้มเธออิ่มเอียงอายกายสั่นไหว
ปากน้อยนิดจมูกหน่อยเผลอปล่อยใจ
ล่องลอยไปตามคำเธอรำพัน
มิได้ศัพท์จับจิตเฝ้าคิดถึง
นี่แหละซึ้งแท้จริง...หญิงที่ฝัน
มือน้อยแตะแปะมือเราก็เท่ากัน
ความสุขนั้นอยู่ตรงนี้อยู่ที่เธอ
อยากจะบอกออกไปว่าใช่แน่
ผ่านมาแค่ชะตากรรมนำเสนอ
สาวหลายคนหล่นไปยามได้เจอ
บอกเลยเกลอคนนี้ที่ฉันรอ
เราพูดจาภาษาเดียวเดินเกี่ยวแขน
เธอคือแฟนจากสวรรค์ที่ฉันขอ
ทำอะไร..ใช่เหลือเกิน..ใช่เยินยอ
จะพนอเคียงข้างมิห่างเลย
ฝ่าสายฝนทนหนาวสาวคนก่อน
ถึงออดอ้อนก็มิเท่าที่เจ้าเอ่ย
พี่รักมากรักที่สุดมิหยุดเปรย
ไม่เหมือนเคย..ความรักไง..ใช่แน่เทียว
---กังวาน---