๐ ไฉนนวลจึ่งเว้า วู่วาม
แคะแค่นกลอนประนาม เหน็บอ้าย
บ่าวเหนือบ่เลวทราม เหมือนเบิ่ง
เลาะเล่นเย็นกันก้าย เบื่อแล้วเลยเลือน
๐ เอนระเบียงอ่อมข้าว ฮ้าวบูรี
อมเมี่ยงฟังดนตรี ปี่ก้อย
กรับกลองสะล้อสี ตีกล่อม
ลมอ่อนนอนคิดคล้อย ล่วงซึ้งถึงสาว
๐ เดินติดดินกลิ่นห้อม แอร์ไอ
เรือนร่างพราวพิไล ลุ่มหล้า
ขาวดำต่ำสูงไทร ยาวถ่อ
จนร่ำรวยชำกล้า นั่งค้ำงำเงิน
๐ มาซิมาล่อล้อ คำโคลง
มอกม่วนกรอกะโลง ร่ายฟ้อน
ยกมือร่ำโมงโมง เริงจิต
ขับโศกเศร้าเหงาซ้อน ร่วนเร้าอารมณ์
๐หมายเพียงมิตรพี่น้อง ใช่แฟน
จิจ่อเจอตัวแตน ผ่อพลั้ง
เจ็บสิใช่มือแขน ขีดข่วน
ถูกตบชักตาตั้ง สุดแก้แดถวิล
๐ ยองใยชวนคลั่งไคล้ กุลสตรี
ยกย่องคุณความดี เกียรติก้อง
ฤาทำถ่อยรอยราคี ครองหม่น
เยินสรรพประดับห้อง ก่องแก้วกำสงวน
๐ รพีกาญจน์ ๐
ก่าย-เบื่อ ฮ้าว-สูบ มอกม่วน-แค่สนุก กะโลง-โคลงภาคเหนือ ผ่อ-ดู
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
