นอนแดโดยเดียวดายใต้ผ้าห่ม
เหนือแนวลมแต่ทว่ากลิ่นกล้าหวน
ประพิมพ์พายสายหยุดสุดรัญจวน
ฤทัยทวนคราวครองกันสองรา
สุดาดวงท้วงว่าโปรดอย่ากอด
น้องห่างน้ำห้วงตลอดหนึ่งพรรษา
พี่ขัดขืนฝืนหอมจอมกัลยา
ด้วยเกรงว่ากรุ่นกายนุชจะหลุดไป
เนิน จำราย
เหนือแนวลมแต่ทว่ากลิ่นกล้าหวน
ประพิมพ์พายสายหยุดสุดรัญจวน
ฤทัยทวนคราวครองกันสองรา
สุดาดวงท้วงว่าโปรดอย่ากอด
น้องห่างน้ำห้วงตลอดหนึ่งพรรษา
พี่ขัดขืนฝืนหอมจอมกัลยา
ด้วยเกรงว่ากรุ่นกายนุชจะหลุดไป
เนิน จำราย