แย้ตัวใหญ่ไร้พิษแม้นิดหนึ่ง
ถูกคนดึงอยู่ได้ไม่วายดิ้น
เห็นว่าเราเป็นอาหารที่หวานลิ้น
จนลืมสิ้นปาณาฯห้ามฆ่า,แกง
ลองกลับกันดูบ้างเปลี่ยนร่างไหม?
มนุษย์ไซร้เป็นแย้โดนแช่แห้ง
ให้ฉันเป็นมนุษย์ขุด,จัดแจง
หิ้วร่องแร่งดูมั่งคงคลั่งตาย
แย้ตัวใหญ่ก็จริงแต่วิ่งช้า
ยังจะฆ่าจะแกงกันง่ายง่าย
ขอสาปแช่งให้มนุษย์ตูดคันคาย
นอนบนทรายกลางแดดให้แรดตื๊บ.!!
“ไพร พนาวัลย์”