แม่เคยฟังนิทานมานานแล้ว
ไอ้ตัวเงินมันแอ่วอยากกินข้าว(อ้อน)
แม่จึงรีบจัดให้ทั้งใหญ่,ยาว(ก่องข้าว)
ได้ไม่มีเรื่องราวเป็นข่าวกัน
ส่วนไอ้เงินหิวจัดจึงอัดแน่น
มันจึงแค่นข้าวเหนียวที่เคี่ยวปั้น(รีบ)
สมน้ำหน้ารีบตายในเร็ววัน
ไม่ยังงั้นคนแย่คือแม่เอง
อานิสงส์อันใดมันไปเกิด?
มันประเสริฐอย่างไรไยรีบเร่ง?
ให้ไปเกิดเป็นดาวอย่างในเพลง?
หรือไปทำนักเลงกับยมบาล?
น่าจะเกิดเป็นหมาสักห้าชาติ
ที่บังอาจทรพีไม่มีย่าน(กลัว)
แล้วเป็นควายเขาเกจำเจงาน
อีกหำยานล้านปีไม่มีลด
“ไพร พนาวัลย์”