ความทรงจำคือภาพประทับจิต
เงื่อนชีวิตแปรไปในวิถี
เงาดอกไม้ฉายชัดปฐพี
จากมาลีผุดผ่องดังทองทา
ดอกไม้ของวันวานที่ราญร่วง
ไม่เคยห่วงกิ่งใบในวันหน้า
เหมือนรักที่มุ่งหวังกลับร้างลา
ปราถนาแห่งใจจึงไกลกัน
--ณัชชา--
เงื่อนชีวิตแปรไปในวิถี
เงาดอกไม้ฉายชัดปฐพี
จากมาลีผุดผ่องดังทองทา
ดอกไม้ของวันวานที่ราญร่วง
ไม่เคยห่วงกิ่งใบในวันหน้า
เหมือนรักที่มุ่งหวังกลับร้างลา
ปราถนาแห่งใจจึงไกลกัน
--ณัชชา--
กลีบดอกไม้โรยร่วงเป็นดวงดื่น
วาดแผ่นผืนแดนด้าวราวสวรรค์
มิอาจกลบคราบน้ำตาความจาบัลย์
ของคืนวันโศกเศร้าให้เบาบาง
ทุกๆความทรงจำยังย้ำย้อน
ด้วยอาวรณ์ถวิลมิสิ้นสร่าง
หนึ่งดอกไม้ในฝันอันเลือนราง
มิเคยจางจากจินต์ตราบสิ้นใจ
วาดแผ่นผืนแดนด้าวราวสวรรค์
มิอาจกลบคราบน้ำตาความจาบัลย์
ของคืนวันโศกเศร้าให้เบาบาง
ทุกๆความทรงจำยังย้ำย้อน
ด้วยอาวรณ์ถวิลมิสิ้นสร่าง
หนึ่งดอกไม้ในฝันอันเลือนราง
มิเคยจางจากจินต์ตราบสิ้นใจ