พบรักแท้แน่นอนในตอนที่
ตัวของพี่ถดถอยจึ่งน้อยหน้า
ต้องเจียมตัวเจียมใจยามไกลตา
ด้วยเงินตราไม่มีทั้งปีเดือน
กะเสดตะกอนตอนแก่แค่เริ่มก่อ(เกษตรกร)
ยังไม่พอต้นทุนยังรุน,เกลื่อน
ยังลองผิดลองถูกดั่งปลูกเรือน
ในที่ดินลอยเลื่อนไร้เขื่อนคู
แต่ไม่ละพยายามด้วยความหมั่น
ยิ่งขยันยิ่งหลุดไปสุดกู่
ต้องค่อยลูบค่อยคลำจดจำ,ดู
คงจะกู้คืนมาสักคราครั้ง
มีน้องให้กำลังใจไม่หยุดหย่อน
ยามพักผ่อนทีไรเงินไหลหลั่ง
ติดไว้ก่อนแล้วกันสักวันดัง
จะให้นั่งนับเงินจนเพลินมือ
“ไพร พนาวัลย์”
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
