[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปู่ริน]

น่าเห็นใจ..ไผ่เดียวดาย...มาพ่ายรัก
ต้องอกหักตรมตรอมใจให้ขัดเขิน
ต้องคุยพร่ำรำพัน..ความยับเยิน
โถ..บังเอิญโชคชะตามาสัมพันธ์

ชีวิต  ปู่..ดูมีสุข ทุกข์เหลือหลาย
ต้องแพ้พ่าย..ยศฐา..เงินตรานั่น
เราร่ำเพียรศึกษามาด้วยกัน
โชคแปรผันต่างเรียนครูอยู่สองปี

จบ..ป.กศ.  เป็นครูน้อย  แสนต้อยต่ำ
ช่างน่าขำอยู่ชายแดน..แฟนหน่ายหนี
โรงเรียนเล็กสอนเด็กวัด...ปัตตานี
น้องเรียนเก่ง จบปริญญาตรี...เริ่มห่างไกล

เป็นอาจารย์..มหา'ลัย...ดูโก้หรู
ยอดโฉมตรู..เริ่มเหินห่าง..ร้างหวั่นไหว
ปู่..มิกล้า ไปคบหา..ยอดยาใจ
ข่าวหนุ่มใหญ่..ยศนายพัน..ผูกพันนาง

ทั้งเงินตรา  แถมลาภยศ..เข้ามาแยก
เหมือนคนแปลก..แถมแดกดัน..ฝันหม่นหมาง
"ศาตราจารย์"...ครู..พ.ม.  ขอแยกทาง
ฝันจึงค้าง...ลืมคำมั่น..คำสัญญา

แค่ครูน้อย..ชำนาญการ..เพียงแค่นี้
ไร้ศักดิ์ศรี..ไร้เงินทอง..ต้องหนีหน้า
จึงเหหัน..สู่.ชุมพร..ตอนวัยชรา
ทำสวนปาล์ม  ยางพารา...ตามยถากรรม..

                              ริน ดอนบูรพา
                                  ๕ ต.ค. ๕๖