ฯ สักคราแลแม้เนิ่นนิรันดร์นั้น
มีแสงจันทร์จับขจีตามที่ขอ
ไม่อิ่มเอิบอาบท่องเท่าทองทอ
แต่อิ่มอกคนรอ อยู่ริมริม ฯ
ปฐมกาลหาญห้าวทุกก้าวย่าง
คิดไปข้างยืนหยัดยันปัจฉิม
ครั้นล่วงเนินเดินตัดปลายมัชฌิม
ให้เงียบหงิมเงื้อง่าโรยล้าแรง
กำลังกายยับยั้งดังหยิบหย่ง
ริมอัสดงดวงฤดีริบหรี่แสง
ทั้งทึบทึมเงื้อง่าราคาแพง
วันเปลี่ยนแปลงวัยปลายคำคลายคลอน
มาเถิดเอยเคยคล้องขืนร้องขับ
ตามตำหรับเคียงคลอพอพักผ่อน
เปรียบหุบร่มล้มตัวหลับไปกับกลอน
นอนเถิดนอนฝันดีสุขีเอย
เนิน จำราย
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
22 พฤศจิกายน 2024, 10:14:PM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...หรือฉันดีเกินไป... (อ่าน 7983 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: