ไม่คิดจะ เป็นเพื่อน จึงเบือนบิด
ถึงไร้สิทธิ์ ชิดใกล้ เธอไม่ปลื้ม
ก็จะทน ฝืนคำ แม้กล้ำกลืน
ความขมขื่น สลัดไป ทิ้งให้จม
เพราะเพื่อนฉัน นั้นมาก จนดาษดื่น
ทั้งกลางวัน กลางคืน ฝืนใจข่ม
เมื่อครั้งเก่า เรารัก มักมีปม
ใจจึงล่ม ถมถั่ง นั่งฟูมฟาย
มาวันนี้ เธอหนอ ขอเป็นเพื่อน
เกิดคลาดเคลื่อน เลือนราง แล้วจางหาย
ไฟมอดเชื้อ จริงแท้ แดเดียวดาย
ไม่สมหมาย สายสวาท ขาดลงพลัน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
