รักมันเบื่อ เหลือเกิน จึงเดินจาก
มันซ้ำซาก มากมาย หน่ายแลเหลียว
จึงขอลา จากจร ไปนอนเดียว
หัวใจเปลี่ยว เหี่ยวเฉา เหงาช่างมัน
ส่วนความจริง คือว่า เธอหน้าแก่
ฉันจึงแปร เปลี่ยนถ่าย หน่ายเหหัน
ขืนอยู่ด้วย ม้วยแน่ แก่เกินกัน
ไร้สุขสันต์ วันใด อยู่ใกล้เธอ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
