แต่งเมื่อเศร้า ทรวงสั่น สุดหวั่นไหว
เพ้อรำพึง ถึงใคร หรือไม่ก็
แต่งเมื่อยาม ยินเสียง แห่งเพียงออ
แว่วมาคลอ เคล้าโสต ให้โปรดปราน..
..แต่งเพราะร้าว ระบม ตรอมตรม-ช้ำ
แสนระกำ กล้ำกลืน ฝืนถักสาส์น
แต่งเพ้อพร่ำ เพราะสาว ทำร้าวราน
สื่อขับขาน จารนัย..นางใจดำ
ถึงขนาด ทรวงสั่น มันคงแย่
รวมท้อแท้ ด้วยไหม ในความขำ
อกกลัดหนอง พองพุ ทะลุตำ
อีกชอกช้ำ เกินแก้ แดยับเยิน
ต้องจองวัด จัดไป อย่าให้เสีย
รีบหน่อยเฮีย เดี๋ยวสาย อายขวยเขิน
ข้าวต้มกุ้ง หลังสวด ดวดจนเพลิน
แต่เรื่องเงิน ใส่ซอง ไม่ต้องนะ
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
