๐หากน้องสูงสูงถวัลย์ชั้นดุสิต
ร่างลลิตวลัญช์ลายชายเพรียกหา
แก้มก็นุ่มประหนึ่งทรรศน์อัจฉรา
นัยนาก็นิ่มนวลล้วนลออ
๐สองหัตถาเทียมทวีฉวีสรวง
นางวังหลวงเลิศศักดิ์ลักษณ์รองหนอ
เรียวแขนขาวพราวพรั่งดั่งแสงทอ
สกนธ์กรอกาญจน์แกมแฉล้มโลม
๐พรรณนาวจีไหนไสวหวาน
รึเปรียบปานสรรพางค์สอางค์โฉม
เทศกาลชดช้อยคือลอยโคม
ดูหน่วงโน้มนันทะหน่ายพ่ายนารี
๐เปรียบปานนี้มิมีใจกระไรได้
ออกปากไล่ละเวงเหวี่ยงเลี่ยงฉวี
ฉันก็คงคล้ายคนหล่นฤดี
มิอยากมีแม้ชีพรีบมลายฯ