ฯลฯ
บอกมีติว กับเพื่อน ทำเบือนบิด
สุดเจ็บจิต จริงเจ้า เขาหลบลี้
ตัดสินใจ โทรย้ำ ช้ำฤดี
ปลายสายมี หญิงระรื่น ฉันขื่นทรวง
๒๙/๐๙/๕๖
นั่งแอบอิง พิงอ้อน นอนหนุนตัก
ช่างสุขนัก รักใหม่ ใจตกบ่วง
ทั้งเจ็ดวัน นั้นเหมา กระเซ้าทรวง
ฉันรักแฟน แสนหวง ควงทุกวัน
โทรศัพท์ รับสาย พูดบ่ายเบี่ยง
เห็นหลบเลี่ยง เกี่ยงปัด สะบัดหัน
ไยยังดื้อ ตื้อนัก ชักงงงัน
เอ๊ะ!ใครกัน ฉันยื้อ มาถือเอง
มีความสุข กับแฟน ควงแขนสอด
กำลังพลอด กอดดอม หอมแก้มเป่ง
เสียงสนั่น ลั่นมา คว้าตะเบง
เดี๊ยะ.!!.จะเฉ่ง ให้ถนัด ขัดทำไม...?
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
