จากวันจันทร์ รักเธอ เสมอจิต
ไม่เคยคิด เปลี่ยนใหม่ ใจหึกเหิม
เหยาะคำหวาน หว่านเว้า เข้าต่อเติม
บอกมาเริ่ม รับรัก ภักดิ์พะนอ
วันอังคาร พานพบ ประสบพักตร์
สมานสมัคร ปักจิต สนิทหนอ
พากินข้าว หลายครั้ง ทนนั่งรอ
ไม่เคยท้อ บ่นไป ให้ได้ยิน
วันพุธผ่าน งานมาก แสนยากยิ่ง
โทรบอกหญิง เร็วด่วน ใคร่ครวญสิ้น
ขอเวลา สักหน่อย นะยุพิน
จะพากิน อาหาร ร้านชื่อดัง
พฤหัส นัดไว้ ไหงจึงเปลี่ยน
บอกต้องเรียน ตอนเย็น เว้นดูหนัง
ไม่ได้คิด เล็กน้อย กร่อยเสียจัง
เรามีตังคื ไปเดี่ยว เที่ยวห้างเพลิน
ศุกร์มาถึง จังทราบ โดนงาบแล้ว
หญิงสวยแจ๋ว แววดี มิห่างเหิน
แอบมองเมียง เสียงออเซาะ ฉอเลาะเกิน
พ่อมหา จำเริญ เดินเอาใจ
วันเสาร์โทร ไปหา อุราหมอง
ชวนไปท่อง ราตรี ซอยเสือใหญ่
ปฏิเสธ เห็นเห็น ไม่เป็นไร
เช้าวันใหม่ อาทิตย์ส่อง ลองอีกที
บอกมีติว กับเพื่อน ทำเบือนบิด
สุดเจ็บจิต จริงเจ้า เขาหลบลี้
ตัดสินใจ โทรย้ำ ช้ำฤดี
ปลายสายมี หญิงระรื่น ฉันขื่นทรวง
๒๙/๐๙/๕๖
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
