ทีคนไข้ ผู้ชาย ไหงไม่รับ
บอกปัดปั๊บ ฉับไว ไข้ปวดหัว
หาเหตุอ้าง ต่างนั่น ครั่นเนื้อตัว
ล้าแรงทั่ว กลัวพิษ ติดต่อกัน
ทนมิไหว ให้เหงา เข้าเนตบ้าง
เธอเหินห่าง วางดาย คล้ายหยามหยัน
ก. ถึง ฮ. จ้อจ๊ะจ๋า สารพัน
ก็ยังงั้น ฉันแคร์ แค่พ.พี
คิดจนเครียด เกลียดนัก มิยักง้อ
นั่งหน้างอ ฝ่อใจ กระไรนี่
แกล้งยืนตาก ฝนพราว หนาวกายี
รู้ไปซี ทีนี้ เห็นดีกัน
ปวดหัวจี๋ พี่จ๋า ขอยาหน่อย
ทำประดอย อยู่ได้ เดี๋ยวซ้ายหัน
มาเร็วรวด นวดซะ อย่างงงัน
ไยมือสั่น ตรงนั้นไม่ปวด จะนวดทำไม..?(กลอนปน)
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
