[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ศรีเปรื่อง]

จะด่าวดิ้น สิ้นชีพ บ๊ะรีบลุก
จะเคล้าคลุก ลุงไพร กะให้กร๋น
กะผู้หญิง คนเดียว ชะร้อนรน
ละมรรคผล นิพพาน รึบั้นกลวง (เอว)

รีบยกนิ้ว ประสาน ลมปราณปุ๊บ
รึจะยุบ จะพอง จะจ้องจ้วง
เจ้าตาแฉะ แคะไค้ กะไชชวง
ยึดพุ่มพวง สวรรค์ผี ขยี้มับ 

สัมภะเวสี ร้องจ๊าก กระชากพั๊วะ
โอ๊ะ ขาวจั๊วะ กอกอนอ. รัดคอพับ
ยังดิ้นรน บ่นพำ อย่ากำครับ
เจ็บเหลือรับ ยังไม่ตาย โปรดคลายมือ 

“ไพร พนาวัลย์”

ผมก็ชอบแต่งกลอนคำลหุเล่นๆสนุกๆอย่างนี้แหละครับ ดีใจที่คุณศรีเปรื่องเข้ามาสร้างสีสันให้บ้านกลอนของเราครึกครื้นขึ้นอีกมากทีเดียว เอาอีกๆๆ Let's do it again.!!

ต่อของลุงไพรก่อนนะครับ

(คุณหลวง ฯ ผีกระเหลอ)
เสียงกระกรี๊ด...หวีดเหวอ...กระเหลอไหล
กล่องหทัย...แทบแตก...มะแหกหือ
นิ่งกระจัง...งังงึม...กระซึมทือ
จิตสลือ...เคียดข้น...กมลา (อ่านเป็น "กะ-มน-ลา" นะครับ)

โปรดเถอะครับ...ลุงไพร...ไถลถล
เจ็บซะท้น...ปอกเปิก...เถลิกขา
ผีผอูน...อาจช้ำ...ชอ่ำตา
หากวะข้า...ไร้กล่อง...มะหรองไป

สบอุกาส...เขาเผลอ...มะเมอหู
ผีพะบู๊..ตบลุง...ซะพุงไหว
แล้วก็ดั้น...หลบหนี...ละลี้ไกล
อยู่มิได้...เดี๋ยวกล่อง...พะหร่องพัง

หว่างมระคา...พบชีปะขาวหลาว
สั่นนะหนาว...นั่งอยู่...ตะหลูหลัง
ก้มกะกราบ...แล้วเรียก...พะเพรียกดัง
ด้วยเพราะหวัง...ขอฤทธิ์...มหิทธี

รบก็ใคร...ก็แพ้...มะแหงแก๋
ชนมะแด...ม่องแม่ว...กระแด่วผี
ชุบชิวัน...ให้ฟืน..มะคืนดี
แล้วจะบี้...บี่บอง...กะสองลุง

(ชีปะขาว)
ตกมโน...เผลอเรอ...มะเหอหอน
กลิ่นขจร...กำจาย...บ่หายหุง
ฟันมิได้...แปรงเลย...บะเบยจุง
มัวตะมุ่ง...ฝึกพรต...ตะหลดเพลิน

เออก็ได้...เจ้าผี...มะหลีเหลอ
แล้วเสร่อ...ร่ายมนต์...บ่ขนเขิน....
(คุณหลวง ฯ terminator)
หลวงกระเหลอ...พลันฟื้น...มะคืนเดิน
พร้อมเผชิญ...ห้ำหั่น...พะรันตู

ศรีเปรื่อง
๒๗ ก.ย. ๒๕๕๖



I'll be back