จะด่าวดิ้น สิ้นชีพ บ๊ะรีบลุก
จะเคล้าคลุก ลุงไพร กะให้กร๋น
กะผู้หญิง คนเดียว ชะร้อนรน
ละมรรคผล นิพพาน รึบั้นกลวง (เอว)
รีบยกนิ้ว ประสาน ลมปราณปุ๊บ
รึจะยุบ จะพอง จะจ้องจ้วง
เจ้าตาแฉะ แคะไค้ กะไชชวง
ยึดพุ่มพวง สวรรค์ผี ขยี้มับ
สัมภะเวสี ร้องจ๊าก กระชากพั๊วะ
โอ๊ะ ขาวจั๊วะ กอกอนอ. รัดคอพับ
ยังดิ้นรน บ่นพำ อย่ากำครับ
เจ็บเหลือรับ ยังไม่ตาย โปรดคลายมือ
“ไพร พนาวัลย์”
ผมก็ชอบแต่งกลอนคำลหุเล่นๆสนุกๆอย่างนี้แหละครับ ดีใจที่คุณศรีเปรื่องเข้ามาสร้างสีสันให้บ้านกลอนของเราครึกครื้นขึ้นอีกมากทีเดียว เอาอีกๆๆ Let's do it again.!!