กินน้ำตามาพอแรง...กับของที่แพงขึ้นทุกวัน
มัน “มี”อยู่เหมือนกัน...แต่มันน้อยหน่อย
แสนสงสารเธอจัง...ที่มานั่งตาลอย
แต่จำใจต้องปล่อย...ให้เธออยู่ตามลำพัง
เพราะความสุขของใครบางคน...อยากอยู่คนเดียวนิ่งๆ
ไม่อยากสุงสิงกับสิ่งรอบกาย...เพราะมันจะคลายมนต์ขลัง
ทุกข์เพราะรักจากใจ... ไม่ยั่งยืน...ไม่จีรัง
แม้จะอีรุงตุงนัง...แทบจะคลั่ง...แต่ก็ยังดีกว่า...ไม่มีอะไร
“อกหัก ดีกว่ารักไม่มี”
“ไพร พนาวัลย์”
มัน “มี”อยู่เหมือนกัน...แต่มันน้อยหน่อย
แสนสงสารเธอจัง...ที่มานั่งตาลอย
แต่จำใจต้องปล่อย...ให้เธออยู่ตามลำพัง
เพราะความสุขของใครบางคน...อยากอยู่คนเดียวนิ่งๆ
ไม่อยากสุงสิงกับสิ่งรอบกาย...เพราะมันจะคลายมนต์ขลัง
ทุกข์เพราะรักจากใจ... ไม่ยั่งยืน...ไม่จีรัง
แม้จะอีรุงตุงนัง...แทบจะคลั่ง...แต่ก็ยังดีกว่า...ไม่มีอะไร
“อกหัก ดีกว่ารักไม่มี”
“ไพร พนาวัลย์”