เมื่อก่อนนี้ป่าเขาลำเนาเยอะ
คนมักเจอะช้างลิงกระทิงดุ
หลายต้นน้ำล้ำค่าจากป่าพรุ
กรอกบรรจุเต็มในลำไผ่นะ
น้ำสะอาดเย็นใสเตรียมไว้แหละ
เดินเท้าแตะท่องป่าวิสาสะ
เติมน้ำใจให้มิตรมิคิดละ
มีธรรมะระหว่างเดินทางเปะ
อยู่กับป่าพิลาสสะอาดเหมาะ
ฟังนกเจาะเปลือกไม้สบายเบะ
หยาดน้ำค้างหยดโละตรงโป๊ะเชะ
ถ้าหากเอะใจข้องก็มองซิ
บางครั้งไม้ผุพังหักดังผัวะ
ใช่ผียัวะถ้อยคำคนตำหนิ
แต่เพราะชื้นน้ำกลั้วเพียงชั่ววิ
จึงแตกปริกิ่งหล่นถูกคนเลาะ!ฯ
อริญชย์
๒๖/๙/๒๕๕๖
ปล.เป็นเพียงจินตนาการเพ้อเจ้อในการแต่งเพื่อหาคำลหุ(เสียงเบา) ลงท้ายกลอนแปดเท่านั้น
อาจจะเหมาะสำหรับผู้ที่ต้องการเสียงลหุ(เสียงเบา)
เพื่อนำไปใช้ในการแต่งฉันท์ต่าง ๆ
ซึ่งเมื่อทดลองแต่งดูแล้วก็เห็นว่า คำไทยเรามีเสียงลหุ (เสียงเบา) มากมายพอสมควร
หากผิดพลาดประการใด ขอผู้รู้โปรดชี้แนะ
ขอขอบคุณทุกท่าน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
