ที่ฉันเฉย เคยบอก หลอกกันเล่น
จึงลำเค็ญ เข่นเขี้ยว เปลี่ยวใจหมอง
ข้อความเธอ เปิดอ่าน ม่านตานอง
เจ็บซ้ำสอง หมองไหม้ ฤทัยตรม
พอจับได้ ไล่ทัน ดันไม่รับ
แถมยังขับ ข้องร้อง ต้องสาสม
หลงน้ำคำ พร่ำหวาน จึงซ่านซม
หลงคารม ขมขื่น สะอื้นครวญ
เธอจะลา หรืออยู่ ไม่รู้สึก
เรื่องที่ทึก ทักเอา เฝ้าไห้หวน
แต่วันนี้ ฤดีด้าน มานเซซวน
ขอทิ้งทวน พิศวาส ขาดจากกัน
พันทอง
๒๕/๐๙/๕๖
ชายคนซื่อชื่อกังวานยามขานขับ
เหมือนยอมรับกับหญิงจริงทุกฝัน
แต่ที่ใจใคร่อิงแอบแนบน้องพันฯ
ทุกทุกวันเฝ้าอ่านกลอนที่อ้อนมา
เรื่องแต่งกลอนอ้อนสาวณัชฯมิชัดแจ้ง
ก็พี่แกล้งแต่งเรื่อยไปใช่เสาะหา
ละอองดินจินต์เย้าเท่าชลนา
รักยิ่งกว่ามีคนเดียวอยากเกี่ยวควง
จงไตร่ตรองอย่าหมองหม่นบ่นว่าพี่
ตราบนทียังไหลใจยังห่วง
ว่ารักเจ้าเท่าฟ้ามิมาลวง
มาเถิดดวงฤดีพี่ยังคอย
---กังวาน---
เหมือนยอมรับกับหญิงจริงทุกฝัน
แต่ที่ใจใคร่อิงแอบแนบน้องพันฯ
ทุกทุกวันเฝ้าอ่านกลอนที่อ้อนมา
เรื่องแต่งกลอนอ้อนสาวณัชฯมิชัดแจ้ง
ก็พี่แกล้งแต่งเรื่อยไปใช่เสาะหา
ละอองดินจินต์เย้าเท่าชลนา
รักยิ่งกว่ามีคนเดียวอยากเกี่ยวควง
จงไตร่ตรองอย่าหมองหม่นบ่นว่าพี่
ตราบนทียังไหลใจยังห่วง
ว่ารักเจ้าเท่าฟ้ามิมาลวง
มาเถิดดวงฤดีพี่ยังคอย
---กังวาน---