๐หวังไว้ว่าอรุณคงอุ่นเอื้อ
เร้ารักเรื้อรังร้ายกลายเป็นหวาน
ให้แสงทองส่องซึ้งถึงสองมาน
ทิวากาลกลั่นแก้แดเดาะเดิม
๐ค่อยค่อยแย้มอย่างเช้าหยาดเย้าหล้า
รักระอาอ่อนอวลรุ่งชวนเริ่ม-
เป็นรักเรืองรมณีย์รวีเติม
ให้เห่อเหิมห้วงแห่งรักแรงรอง
๐เมฆทะมึนขึ้นบังสะพรั่งแสง
ยังทแยงหย่อนฤทธิ์เลิกคิดหมอง
รักเราย่อมยรรยงเช้าชงยอง
ทิวาทองทอทะนุรักอุทัย
๐รังสิมันต์สรรสล้างรักสร่างเศร้า
เช่นช่วงเช้าชุษณะรักไสว
วอนรุ่งว่าอย่าลาละล้าไกล
ส่องรักใสเฉิดฉันนิรันดรฯ