เพราะมานึก ได้ทีหลัง เมื่อครั้งสาย
รักสลาย เป็นเถ้าถ่าน วันวานขม
เป็นคนทิ้ง ขว้างเธอเอง ละเลงจม
จึงต้องตรม กับความผิด เมื่อคิดทวน
เธอไม่ผิด รักจริงใจ ไม่เคยเปลี่ยน
แต่ฉันเขียน บทรักเมิน เดินทางสวน
เธอรักมาก แต่ฉันทำ ช้ำสุดครวญ
จนเธอม้วน เก็บรักฝืน คืนกลับไป
มานึกได้ เมื่อไม่มี คนดีข้าง
ความอ้างว้าง เข้าเกาะกุม สุมเข้าใส่
รู้ค่ารัก เมื่อต้องเสีย เบี้ยหัวใจ
ผิดยิ่งใหญ่ ข้างในลึก นึกเสียดาย
รักสลาย เป็นเถ้าถ่าน วันวานขม
เป็นคนทิ้ง ขว้างเธอเอง ละเลงจม
จึงต้องตรม กับความผิด เมื่อคิดทวน
เธอไม่ผิด รักจริงใจ ไม่เคยเปลี่ยน
แต่ฉันเขียน บทรักเมิน เดินทางสวน
เธอรักมาก แต่ฉันทำ ช้ำสุดครวญ
จนเธอม้วน เก็บรักฝืน คืนกลับไป
มานึกได้ เมื่อไม่มี คนดีข้าง
ความอ้างว้าง เข้าเกาะกุม สุมเข้าใส่
รู้ค่ารัก เมื่อต้องเสีย เบี้ยหัวใจ
ผิดยิ่งใหญ่ ข้างในลึก นึกเสียดาย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
