หนูเอย...
ถ้ายังตกลงปลงใจกับใครไม่ได้.... ก็ปล่อยพวกเขาไปก่อน
ให้เขาไปเป่ายิงฉุบ...หรือทุบกันให้แหลกลาญไปข้าง
เราใช้เวลาว่างๆ...ไปเดินห้าง...ไปทานข้าว...ไปดูหนัง
กันตามลำพังจะดีกว่าไหม?
หรืออยากจะไปเที่ยวไหนๆก็ตามใจปรารถนา
ใช้เวลาที่ยังเหลืออยู่นี้...ให้มีความสุข
โยนความทุกข์ทิ้งไปกับสายน้ำ...มาชื่นฉ่ำกับชายชรา
ที่มีใบหน้าเคยหล่อ...ไม่ต้องงอน...ไม่ต้องง้อ
ก็จะขอเทคแคร์...ดูแล...จนกว่า จะเสด็จอีเก้ง...ดีไหม?
“ไพร พนาวัลย์”