ฝนหลั่งฝนไหล...เมื่อไหร่จะหยุด
ดินทรงดินทรุด...จนหลุดจนล่อน
บ้านนอกบ้านนา...น้ำตาเปียกปอน
ขนมุ้งขนหมอน...ขึ้นดอนขึ้นดง
น้ำท่งน้ำท่วม...จนอ่วมจนอาน
ท่วมบ้งท่วมบ้าน...จนลานจนหลง
หัวจิตหัวใจ...มันงวยมันงง
ให้ปลดให้ปลง...ไม่ลงสักที
เดือดร้อนเดือดรน...ทุกคนทุกบ้าน
ยวดยงยวดยาน...รำคาญทุกที่
เรือบดเรือแบน...ขาดแคลนเหลือดี
ช่วยทานช่วยที...ยามนี้ทุกข์ทน
ชาวไทยชาวเทศ...ทั่วเขตทั่วขันธ์
ไร่มงไร่มัน...ไม่ทันจะขน
ทั่วดินทั่วแดน...ยากแค้นทั่วคน
ลุกลี้ลุกลน...ทุกข์ท้นทั่วไทย
ขอวอนขอไหว้...อย่าได้เจอฝน
น้ำหมากน้ำมนต์...ขอพ่นได้ไหม?
หยุดร่ำหยุดร้อง...กู่ก้องพงไพร
พิร่ำพิไร...เห็นใจเถิดฟ้า
“ไพร พนาวัลย์”
คุณพี พูนสุขครับ เห็นคุณแต่งแล้ว อยากแต่งมั่ง แต่มันจะเป็นกลบทอะไรก็ไม่รู้นะ คิดซะว่ามาร่วมแจมสนุกๆก็แล้วกัน เนาะ