สวยพิฆาต...ทะลักล้น...จนเรียมเสียว
ถอดผ้านุ่ง...ม้วนไว...ให้เป็นเกลียว
แล้วก็เหนี่ยว...กับคาน...บ้านกลอนไทย
โอ้! แดนดิน...ถิ่นฐาน...พิมานนี้
ผมขอพลี...ชีวัน...เพราะหวั่นไหว
สาวที่นี่...ยังกะเสือ...ดุเหลือใจ
ขอลาไกล...จากกนิษฐ์...จิตแสนดำ



ศรีเปรื่อง
๒๔ ก.ย. ๒๕๕๖