อันกลอนกานท์อ่านเล่นที่เห็นแต่ง
ก็มักแหว่งมักขาดและอาจหาย
ซึ่งศัพท์แสงถ้อยสมอันคมคาย
และความหมายหลายอย่างคิดอ้างอิง
ด้วยชอบแต่งแต่คล่องคล้องไว้ก่อน
เรียงอักษรเริงสารชำนาญสิง
กดแป้นพิมพ์จิ้มก่อนห่อนประวิง
คล้ายรีบชิ่งเร็วไวไม่ทันตรอง
ผู้อ่านอาจงุนงงสงสัยอยู่
เพราะมิรู้ความหมายก็กลายหมอง
ผมแต่งเล่นเรื่อยไปในทำนอง
มุ่งคล้องจองเท่านั้นทุกวันไป
ส่วนมากแล้วผมไม่ค่อยได้คิดอะไร...ก็แต่งไปเรื่อยๆ...ถ้าจะมีใครสักคนมาบอกว่าแต่งแบบกลอนพาไปก็คงจะใช่
กลอนผมถ้าจะแต่งให้เป็นเรื่องเป็นราวเป็นสาระคงยาก.....
Orion264(มือขวา)
๒๔ กย ๕๖